Ugrać więcej, niż się spodziewamy

Fot. Paula Duda

Przypomniał mi się 2002 rok i szumne zapowiedzi Jerzego Engela wierzącego w koreańsko-japoński sukces, gdy w mediach zapanowała gorączka i niezrozumiała euforia – „WALCZYMY O MEDAL”. Postanowiliśmy stanąć do boju z młodzieżowymi reprezentacjami Hiszpanii, Włoch, Niemiec czy Portugalii, zapominając o jednym – te zespoły są de facto młodzieżowymi reprezentacjami La Liga, Serie A czy Bundesligi. A my straszymy młodzieżą Ekstraklasy.

Wypaczony futbol?

Błędy sędziego są nieodłączną częścią piłkarskiego widowiska – jedna z najbardziej znienawidzonych, kontrowersyjnych i najczęściej powtarzanych futbolowych prawd wciąż dzieli kibiców na całym świecie. Dyskusja regularnie wraca jak bumerang, bo regularnie mamy do czynienia z nieprawidłowo uznanymi golami bądź karnymi z kapelusza.

Futbol na celowniku

Bayern ma olbrzymi problem. Jest bowiem najbardziej uzależnionym od jednego zawodnika klubem spośród wszystkich wielkich europejskich firm. O ile Barcelona ma oprócz Messiego Neymara, Suareza czy Iniestę, o ile Real może zastąpić Ronaldo Bale’em, Moratą czy Asensio – o tyle Robben, Ribery czy Vidal zdają się być w tym towarzystwie co najwyżej ponurym żartem.

Magia w Leicester. Oni jednak potrafią grać!

Chcemy powrotu pięknej bajki, ale niektórych rzeczy nie da się tak po prostu wymazać. „Niesmak” to trochę za lekkie słowo, żeby opisać to, co dzieje się u mnie, gdy słyszę, że szatnia Leicester się przewietrzyła, a do drużyny wrócił jakiś dobry duch. Niezłe, naprawdę.

Skreślony, ale czy słusznie?

„Krychowiak dostał szansę. I ją zmarnował.”, „Krychowiak zagubiony wśród gwiazd PSG.” – polskie media, „eksperci” i znawcy są zgodni. Paryż to zbyt wysokie progi dla Grześka, transfer był błędem, niepotrzebnie porywał się on z motyką na słońce.

Thiago Alcantara – nadzieja Bayernu czy kolejna sierota z La Masii?

Oglądanie Bayernu w lidze to zazwyczaj prawdziwa katorga. Pozostałości po nie do końca udanym planie zaimplementowania stylu Barcelony na gruncie niemieckim powodują, że Bawarczycy kroczą przez sezon Bundesligi linią najmniejszego oporu.

Syta sobota

Dobrze, że wczoraj była do dupy pogoda, bo mogliśmy spokojnie skupić się na futbolowej sobocie. A sobota sypnęła emocjami jak rzadko kiedy.

Do Rosji spacerkiem

Nic tak dobrze nie robi na kaca, jak granie w piłkę. 

Liga Groteski

Nie tak dawno popadłem w lekką euforię i euforycznym tekstem (do przeczytania tutaj) pochyliłem czoła przed mistrzem Polski, który po dwudziestu długich latach awansował do upragnionej Ligi Mistrzów. 

El Toro umacnia pozycję – Krychowiak czeka

Dziwną zależność zaobserwować możemy w polskich mediach. Z każdym poprawnym występem naszych zawodników portale pieją z zachwytu, wmawiając nam, że nasi grają świetnie.